คำเตือนเนื้อหา
เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม
- มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ
เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน
กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม
เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน
กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ตื้อรัก คนใจร้าย l Bad Love
"ปล่อย" "ไม่ค่ะ ไม่ปล่อย" "พี่บอกให้ปล่อย!" "ด้ารู้ว่าพี่ทรมาน ทำกับด้าสิคะ ด้ายอมให้พี่ติณณ์ทำกับด้าคนเดียว" "หึ อยากได้ฉันมากนักเหรอแต่ฉันไม่อยากได้เธอ ออกไป!"
ผู้เข้าชมรวม
40
ผู้เข้าชมเดือนนี้
13
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
: พระเอก
ติณณ์ ติณณภพ อัศณากรณ์
เรียนบริหารปี 4 อายุ 22 ปี
นิสัย : เป็นคนนิ่ง แต่อบอุ่น อ่อนโยน (ปากร้ายแค่กับน้องสาวข้างบ้าน) ทั้งที่จริงรักเขาแต่ไม่รู้ใจตัวเอง
“หึ อยากได้ฉันมากนักเหรอ…แต่ฉันไม่อยากได้เธอ ออกไป!”
: นางเอก
ไอด้า ไอรดา กรกิตตินันท์
เรียนบริหารปี 3 อายุ 21 ปี
นิสัย : ดื้อนิด เอาแต่ใจหน่อย (แต่จะเป็นแค่กลับพี่ชายข้างบ้านเท่านั้น) ที่จริงเป็นคนน่ารัก สดใส ดีกรีอดีตดาวมหา'ลัยปีสาม ตามตื้อพี่ชายข้างบ้านมาหลายปีแต่เขาก็ไม่รับรักสักที
“ด้ารักพี่! ที่ทำไปทั้งหมดก็เพราะอยากให้พี่ติณณ์เป็นของด้าคนเดียว”
สาวสวยดีกรีอดีตดาวคณะที่ใคร ๆ ต่างก็หมายปอง แต่ทว่าเธอกลับหลงรักปักใจเพียงแค่พี่ชายข้างบ้านเท่านั้น ซึ่งเขาก็ไม่เคยคิดตอบรับความสัมพันธ์นั้นเลยสักนิด ตามจีบ ตามตื้อ ตามเฝ้ามาเป็นสิบ ๆ ปี แต่คนดีขาบอกว่าไม่ได้คิดอะไร งั้นในเมื่อทำดีแล้วไม่ได้ดี เธอจะใช้วิธีนี้แล้วกัน!
"ด้ารักพี่! ที่ทำไปทั้งหมดก็เพราะอยากให้พี่ติณณ์เป็นของด้าคนเดียว"
"...อย่าโกรธด้าเลยนะคะ" พูดกับเขาน้ำเสียงรู้สึกผิดปนอ้อน
"ปล่อย"
"ไม่ค่ะ ไม่ปล่อย"
"พี่บอกให้ปล่อย!"
"ด้ารู้ว่าพี่ทรมาน ทำกับด้าสิคะ ด้ายอมให้พี่ติณณ์ทำกับด้าคนเดียว" ขาเรียวเดินไปหยุดตรงหน้าชายหนุ่มที่ตอนนี้ใบหน้านั้นแดงก่ำ บิดเบี้ยวจากการโมโหเธอและทรมานจากยานั่น
"หึ อยากได้ฉันมากนักเหรอแต่ฉันไม่อยากได้เธอ ออกไป!" มองร่างเล็กด้วยแววตากรุ่นโกรธ
"งั้นด้าจะรอดูว่าพี่จะทนได้นานแค่ไหน!"
.
.
.
"พี่ติณณ์พูดเกินไปหรือเปล่าคะ ด้าก็บอกอยู่ว่าไม่ได้ตั้งใจ ทำเหมือนด้าจะไปฆ่าใครตายงั้นแหละ"
"ก็ไม่แน่หรอกถ้ายังไม่รู้จักระวังและควบคุมสติตัวเอง ขนาดแค่จิ้งจกยังทำให้เจ็บตัวขนาดนี้ได้เลย คงไม่ต้องคิดเรื่องอื่น เธอโตแล้วนะ ไม่ใช่เด็ก ๆ ที่ไม่รู้เรื่องอะไร"
"เฮ้ยไอ้ติณณ์ มึงพูดแรงไปป่ะ"
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่ภาม ก็ถูกอย่างที่พี่ติณณ์พูดนั่นแหละค่ะ"
"ด้าผิดเองที่กลัวจิ้งจกจนทำให้พี่ลัลล์บาดเจ็บและทำอะไรก็ไม่รู้จักคิด ถ้าด้าไม่เสนอหน้าเข้ามาช่วยเรื่องมันก็คงไม่เกิด ขอโทษอีกทีนะคะพี่ลัลล์ เดี๋ยวค่ารักษาพยาบาลด้ารับผิดชอบเองค่ะ"
"ไม่ต้องมาประชดพี่! พูดขนาดนี้แล้วเรายังไม่เข้าใจอีกเหรอ"
"แล้วพี่ติณณ์จะให้ด้าทำยังไงคะ! ให้ด้ากลับไปแก้ไขอดีตเหรอ ก็ถ้ามันทำได้ด้าก็จะทำค่ะ ด้าจะย้อนกลับไปตั้งแต่ตอนเป็นเด็กเลยด้วยซ้ำ เผื่อจะได้ไม่ต้องมารักพี่แบบนี้ ฮึก"
E-Book ใน Meb นะคะ
ผลงานอื่นๆ ของ เจ้ารินทราย ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ เจ้ารินทราย
ความคิดเห็น